Zaburzenia rozwojowe to grupa dolegliwości, które dotyczą natury psychicznej. Mimo że duża część z nich diagnozowana jest w dzieciństwie, to są również odnotowywane u osób dorosłych. Jednym z zaburzeń rozwojowych, które wciąż rozpoznaje u pełnoletnich pacjentów to zespół ADHD. Zgodnie z definicją stanowi zespół nadpobudliwości psychoruchowej związany z deficytem uwagi.

Istnieje kilka głównych cech charakterystycznych dla ADHD u dzieci oraz dorosłych. Wśród nich wymienia się pojawianie nadmiernej ruchliwości, utrudniające funkcjonowanie zaburzenia koncentracji oraz silną, wyjaskrawioną impulsywność. Jak stwierdzić ADHD u dorosłych? Zdiagnozowanie zaburzenia daje szansę na poprawę jakości życia, a także zdolności do lepszego funkcjonowania w sferze intelektualnej. 

ADHD u dorosłych – jak rozpoznać? Charakterystyka zaburzenia

ADHD to skrót od zespołu nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi, który jest zaburzeniem dotyczącym sfery psychicznej. Schorzenie to stanowi jedno z najczęściej rozpoznawanych u dzieci między szóstym a dziewiątym rokiem życia, niemniej jednak może ukazywać się również u osób w wieku dorosłym. Diagnoza ADHD u dorosłych w Warszawie, a także podjęcie leczenia daje szansę na poprawę jakości życia, samopoczucia i zdolności koncentracji. 

Jak rozpoznać ADHD u dorosłych? Osoba podejrzewająca u siebie to schorzenie zazwyczaj obserwuje niepokojące symptomy nadpobudliwości, do których należą:

  • utrudniające funkcjonowanie problemy z koncentracją;
  • predyspozycje do rozpraszania uwagi;
  • nadpobudliwość ruchowa;
  • niemożność wykonywania dwóch czynności jednocześnie;
  • brak cierpliwości, a także zmaganie się z wahaniami nastrojów;
  • brak umiejętności do zapanowania nad własnymi emocjami;
  • drażliwość, która może być przejaskrawiona;
  • trudności w organizowaniu wolnego czasu;
  • brak zdolności do radzenia sobie ze stresem, a także nietypowymi i nowymi sytuacjami;
  • obniżona samoocena, brak wiary we własne siły i możliwości;
  • rozpamiętywanie niepowodzeń, niemożność poradzenia sobie z porażką;
  • widoczne trudności do tworzenia długotrwałych relacji partnerskich.

ADHD to schorzenie, które nieleczone prowadzi do znacznych dysfunkcji pacjenta w życiu zawodowym oraz prywatnym. Podjęcie terapii daje szansę na poprawę jakości życia, a także uczynienia codzienności łatwiejszą. 

Jak zdiagnozować ADHD u dorosłych i co warto wiedzieć na ten temat?

Rozpoznanie ADHD u osób dorosłych jest żmudnym, skomplikowanym procesem medycznym. Postawienie diagnozy przez psychiatrę wymaga odbycia kilku wizyt lekarskich, co daje szansę na dokładne rozpoznanie zaburzenia. Cały proces zwykle opiera się na dokładnym badaniu, które składa się z wywiadu medycznego dotyczącego przebiegu rozwoju pacjenta w okresie dzieciństwa, a także wnikliwą analizę obecnie posiadanych objawów zespołu. Wielu specjalistów wspomaga swoją diagnozę poprzez przeprowadzenie dodatkowych rozmów z rodzicami pacjenta lub innymi starszymi krewnymi, którzy są w stanie opisać zachowanie badanego w okresie dzieciństwa.

Postawienie trafnej diagnozy stanowiącej potwierdzenie zmagania się pacjenta z zaburzeniem nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi to bardzo ważny krok, który daje szansę na pokonanie własnych słabości, lęków oraz trudności stale towarzyszących w życiu codziennym. Szeroko rozumiana terapia ADHD daje bardzo dobre efekty, a pełne zaangażowane w proces zniwelowania zaburzenia pozwala na całkowite wyzdrowienie pacjentów.

Leczenie zaburzenia polega na:

  • przejściu psychoterapii, najczęściej poznawczo-behawioralnej;
  • efektywnej psychoedukacji pacjentów, dzięki czemu mogą zrozumieć mechanizm działania oraz przyczyn pojawiania się ADHD;
  • farmakoterapii, która w niektórych sytuacjach daje szansę na rozpoczęcie psychoterapii oraz psychoedukacji.

ADHD jest zaburzeniem, które prowadzi do obniżenia jakości życia, a także gorszego codziennego funkcjonowania w społeczeństwie. Postawienie diagnozy oraz przeprowadzenie leczenia pozwala na cieszenie się pełnią życia bez obaw o pojawianie się utrudniających funkcjonowanie zachowań czy odczuć.

Jak stwierdzić ADHD u dorosłych?